باید خدا را شکر کنیم که هاشمی رای آورد، چون با این نتیجه:
.
.
.

.
.
هیچ سطل آشغالی در آتش نمی سوزد،
هیچ بانکی در آتش نمی سوزد،
هیچ اتوبوسی در آتش نمی سوزد،
هیچ پایگاه بسیجی در آتش نمی سوزد،
هیچ تحریم جدیدی وضع نمی شود،
هیچ چادری از سر زنی کشیده نمی شود،
هیچ مسجدی در آتش نمی سوزد،
هیچ مغازه داری، کرکره مغازه اش را به خاطر ناامنی شهر پایین نمی کشد،
هیچ عکسی از امام پاره نمی شود،
هیچ کس علیه اصل ولایت فقیه، شعار مرگ نمی دهد،
هیچ یک از بچه های بسیج و نیروی انتظامی شهید یا مجروح نمی شوند،
هیچ رسانه ضد انقلابی، نظام امانت دار جمهوری اسلامی را به تقلب و خیانت متهم نمی کند،
راستش را بخواهید همه ما به نوعی برای حفظ امنیت و آرامش جامعه و خودمان، به هاشمی رای داده ایم، آرایی متفاوت از جنس تحمل کردن، تا بغض گلوی رهبرمان را نفشارد و در نماز جمعه ای دیگر مانند نماز جمعه سال ۸۸، خطاب به امام زمانش نگوید: ای سيد و مولاي من! من جان ناقابلي دارم، جسم ناقصي دارم و اندک آبرويي دارم که اين را هم خود شما داديد که همه اين ها را فداي انقلاب و نثار شما مي کنم. سيد ما و مولاي ما، براي ما دعا کن که صاحب اين انقلاب شمايي.